Zeg maar dag tegen de dag van de arbeid!

Stress, burn-out, overbelastings klachten….. waar zijn we mee bezig????

Vroeger werkte men hard en veel. De werkomstandigheden waren slecht en ongezond. Dit leidde tot opstand in Amerika en Europa en in 1889, op de zogenaamde Tweede Internationale in Parijs, werd 1 mei in heel Europa als officiële internationale dag van de arbeid uitgeroepen. Het doel was om door de vieringen en het op de been brengen van grote groepen arbeiders, de strijd voor de achturige werkdag te versterken.

We zijn nu meer dan 100 jaar verder en wat zijn we er mee opgeschoten? Volgens mij helemaal niks. Ja… de werkuren zijn wel veel minder geworden maar helaas de arbeidsomstandigheden niet. Er is veel meer psychische en emotionele druk op het werk en de burn-outs vliegen om je oren terwijl we zelfs maar gemiddeld 7 uur op een dag werken.

Lichamelijke overbelasting wordt vervangen door psychische uitputting. Ik weet niet wat erger is maar als je kijkt naar de lichamelijke aantasting dan is er energetisch niet zoveel verschil. Chinees gezien is de Functie van de Nier de energie die zorgt voor je reserve energie. Constante lichamelijk overbelasting zal de normale energie die je haalt uit je voeding, je zuurstof en de manier van leven opbranden. Dit is de functie van de Milt. De Milt staat voor transformatie van voedsel, transportatie van voedsel en voedsel omzetten in energie. De Milt raakt uitgeput en het gevolg is dat je alleen nog maar gebruik kan maken van je Nier energie (je reserves). Dit kan je niet ongestraft eindeloos volhouden.

Ikigai

De japaners worden het oudst van alle mensen op de aarde. Zei zeggen wanneer je een goede Ikigai hebt dan wordt je 100 jaar. Een ikigai is een manier van werken dat geen energie kost. Je kan het zien wanneer je met een hobby bezig bent en je volledig de tijd verliest. Je krijgt juist energie van het uitvoeren van je hobby. Van hard werken krijg je geen burn-out! Wel van de dingen doen die je niet leuk vindt.

Ik stel voor om 1 mei de dag van de bezinning te maken.

In alle landen om ons heen zijn ze op 1 mei vrij. Op zich niet zo verkeerd. Wij moesten na de oorlog zo nodig kiezen voor koningsdag op 30 april zodat 1 mei wegviel.
Laten we 1 mei ook vrij zijn en iedereen zou op die dag eens moeten bedenken:

“waar ben ik in godsnaam mee bezig” 

Pak eens een groot stuk papier. Schrijf eens op wat je nu gelukkig maakt. Hoeveel uur op een dag en hoeveel dagen in de week zijn er nu echt voor jou. Dat jij je ding kan doen wat je happy maakt. En werk hoort daar ook bij!
Niet elke minuut van de dag hoeft plezierig te zijn maar als je uit gaat van een goede balans in het leven, wat resulteert in een gezond lichaam en geest, dan zou je elke dag daar wel bewust van moeten zijn.
De mensen 100 jaar geleden waren nog niet zo gek. Zij hoefde die vraag niet te stellen want er waren zichtbare slechte werkomstandigheden. Nu proberen we de meeste slechte werkomstandigheden weg te poetsen door een airco, goede bureaustoelen, flexplekken, auto van de zaak etc…. Maar er is nog te weinig aandacht voor de onzichtbare werkomstandigheden. Deze worden beduidend ook slechter. De arbeidsmarkt wordt vernietigd door protocollen en wantrouwen. In elke beroepstak kan je daar wel voorbeelden van vinden. We worden daar zeker niet gelukkiger van.

Dus denk als een echte Ikigariër!
Zeg maar dag tegen de dag van de arbeid. Vanaf nu de dag van bezinning!